چگونه ساز خود و فرزندمان را انتخاب کنیم؟ (قسمت اول)

هنگامی که فرزندتان سن خیلی کمی دارد، برایش موسیقی ملایم پخش کنید تا به وسیله آن آرامش بگیرد و بخوابد. هنگامی که کمی بزرگتر شد او را به کنسرت‌ها و مراکز موسیقی حرفه‌ای ببرید و توجه او را به سازهای مختلف به صورت جداگانه جلب کنید. همینطور می‌توانید در کنار هم به تماشای ویدئوی کنسرت بپردازید. سعی کنید به او بیاموزید که موسیقی را احساس کند و به موارد متعددی که در موسیقی وجود دارد همزمان توجه کند. به تدریج این عادت را در منزل به وجود بیاورید که در پس زمینه‌ فعالیت‌های روزمره مانند مطالعه، خیاطی و … آهنگ آرامبخش و ملایم کلاسیک پخش شود.

سن کودک و محدودیت‌هایی را که در آن سن دارد را در نظر بگیرید. محدودیت‌های فیزیکی بدن کودک یکی از مواردی است که باید در نظر داشت. فرزند شما نمی‌تواند برخش از سازهایی را که ابعاد بزرگی دارند و یا حمل و نقل آنها دشوار است را بیاموزند.

برای کودکان کمتر از شش سال می‌توانند از سازهایی مانند ویولن یا پیانو استفاده کنند. یکی از بهترین روش‌ها برای آزمودن تناسب ساز با وضعیت فیزیکی کودک این است که فرزندتان با کمک یک مدرس ساز مورد نظر را به صورت صحیح در دست بگیر و در این حالت بررسی کنیم که آیا می‌تواند با راحتی آن را حمل کند یا برای تمرین و نواختن آن با سختی مواجه است؟

یکی دیگر از نکاتی که در انتخاب ساز باید به آن توجه داشت نوع صدای ساز است. اگر کودک به عنوان مثال به صدای ابوا علاقه نداشته باشد، از نواختن آن لذتی نخواهد برد و پیشرفت مورد نظر حاصل نخواهد شد. همینطور اگر کودک به نحوه نواختن ساز (مانند دمیدن در ابوا) علاقه نداشته باشد از تمرین خود لذت نخواهد برد و احتمال رها کردن ساز در آینده وجود خواهد داشت.

یکی از مواردی که ممکن است کودک ساز خود را بر اساس آن انتخاب کند وجهه اجتماعی آن ساز در میان دوستان و همکلاسی‌های خود است. این مساله می‌تواند بسیار مخرب باشد و کودک سازی را انتخاب کند که از لحاظ سایر موارد برای او انتخاب مناسبی نباشد. جذابیت اولیه پس از گذشت زمان از بین می‌رود و با افزایش نارضایتی از ساز، انگیزه تمرین کاهش می‌یابد و حتی احتمال دارد کودک دست از ساز زدن بکشد.